Atropa Travel > Πήλιο

Πήλιο

Θεοί ,Κένταυροι και άνθρωποι, δάση, πηγές, γεφύρια και ένα τρενάκι που γλιστρά ανάμεσα τους, καλντερίμια και αρχοντικά, ρομαντικές ακτές, υπέροχες παραλίες, Αιγαίο και Παγασητικός. Είναι αδύνατον να αποφύγεις τη λέξη κλισέ…”μαγικό” όταν μιλάς γι’ αυτό. Βουνό μυστηριώδες. Βουνό γλυκό. Φιλικό. «Είναι και γόνιμο, ό,τι σου πέσει απ’ τα χέρια πιάνει» σου λένε. Το βλέπεις. Είναι μοναδικό, γιατί άλλη χάρη έχει να αγναντεύεις τη θάλασσα μέσα απ’ το χιόνι, πώς να το κάνουμε. Οι άνθρωποι το κατοίκησαν, έχτισαν πέτρινα μονοπάτια στα βουνά του, γεφύρια πάνω από τα ρυάκια του, και πανέμορφα χωριά με πλατείες που για ταβάνια έχουν πλατάνια, σε μια προσπάθεια να το δαμάσουν .Ψάχνουν ακόμη να βρουν ποια από τις τόσες σπηλιές του ήταν το σπίτι του Χείρωνα και σε ποιο λιμανάκι έδεσε η Αργώ. Στο Πήλιο μπορείς να περιηγηθείς ή να μείνεις σ’ ένα μόνο χωριό, να ριζώσεις στην αμμουδιά ή να διαβείς όλα τα καλντερίμια, να καλοπιάσεις τον άπληστο εαυτό σου σ’ έναν πολυτελή ξενώνα ή να κατέβεις όλες τις πίστες του χιονοδρομικού. Με περιτύλιγμα ή όχι, το ίδιο θα νιώσεις. Και θα ’ναι μεγαλειώδες. Μιλάμε για ένα τόπο που δεν ξέρεις πραγματικά ποια εποχή του χρόνου είναι πιο όμορφο…….κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά. Σε τέτοιους τόπους ανέκαθεν επέλεγαν να ζήσουν άνθρωποι και θεοί. Κι αυτούς πάντα προτιμούσαν κι οι ξένοι για να μετοικήσουν. Είναι δηλαδή από τα μέρη εκείνα που έχουν μια ορεινή και μια θαλασσινή αύρα την ίδια στιγμή. Με τα ξύλα ντανιασμένα στα κεφαλόσκαλα, τις καμινάδες να καπνίζουν τον χειμώνα και το ψάρι να ξεροψήνεται στο μαγκάλι ενώ το περιμένεις με το τσιπουράκι στο χέρι το καλοκαίρι. Εδώ έρχεσαι για άλλους λόγους, λοιπόν..